Schrijnende gevallen

Mijn eerste bericht in dit blog en dan meteen een 'zwaar' onderwerp.
De kreet 'Schrijnend geval' is vooral bekend met betrekking tot asielzoekers. Ook daar zijn schrijnende gevallen die ontstaan door besluiteloosheid en onnodige complexiteit.

In dit geval gaat het over schrijnende gevallen die ontstaan door moeilijke besluitvorming, verstrengelde belangen, onduidelijke toekomstplannen in de gemeente Zandvoort.

Ikzelf ben langzaam een schrijnend geval aan het worden. Als er niet snel iets gebeurt dan zal dat niet gestopt kunnen worden. Ik ben geen type die zielig doet, maar dat is waarschijnlijk de reden waarom situaties zoals de mijne weining bekendheid hebben.

Dus hoe word je dan een "Schrijnend geval".
In mijn geval is het door een huis te kopen aan de boulevard van Zandvoort. De redenen op dat moment, leuk appartement direct aan de boulevard, uitzicht op zee. Pittige prijs maar je kreeg er dan ook wat voor terug. In die tijd getrouwd, kinderen gekregen en kon een tweede appartement er direct boven erbij kopen. Ruimte genoeg voor de famile. Kleine kinderen kunnen de boulevard op zonder bang te zijn dat ze worden overreden door motoren of auto's. Kortom ideaal.
Dan ontstaat er een situatie die veroorzaakt dat je binnen een redelijke termijn je appartement moet verkopen. Appartementen in dezelfde straat gingen redelijk snel van de hand tegen normale prijzen. Maar ja, op het moment dat ik de apartementen in de verkoop deed was er behoorlijk wat veranderd. Er zou gesloopt gaan worden. Weg potentiele kopers!
Er moest een en ander opgeknapt worden, voornamelijk schilderwerk e.d. Ook was het plan om de ramen en kozijnen te vervangen door kunstof. Allemaal dingen die niet meer mogelijk zijn op het moment dat er geen sprake meer is van waardestijging of het behouden van de normale marktwaare en de kans op toekomstige verkoop. De ontstane situatie vereiste dat ik in het buitenland moest wonen. Verkoop werd nu dringender. Lasten worden zwaarder. Dus dan maar verhuren. Ook daar is de verloedering toegeslagen en spreekt men zelfs over huurnomaden. Betalingen die niet op tijd zijn of helemaal niet gedaan worden. Dat terwijl je zelf ver weg bent en niet direkt kunt ingrijpen. Ook daarin heb je als woningeigenaar veel minder rechten dan de huurder. Al met al geen gezonde toestand. De hypotheken gaan zwaar wegen. Er is geen belasting aftrek meer mogelijk omdat we nu in het buitenland wonen. Met de onregelmatige huurinkomsten kunnen de hypotheeklasten niet meer gedekt worden. Er zijn maanden bij waarin het hele salaris opgaat en er nog maar enkele tientjes beschikbaar zijn om voedsel te kopen.
Er moet extra geld geleend worden om te overleven om op korte termijn nog te proberen te verhuren of verkopen. De maandelijkse lasten worden daardoor alleen maar verhoogd en is het wachten tot de bom barst.

Ben ik nu dan een schrijnend geval? Waarschijnlijk wel. Heb ik mij dan aan aangemeld als zijnde schrijnend geval? Nee, trots zit in de weg, of moet ik zeggen ZAT in de weg.
Eigenlijk begin ik er een beetje genoeg van te krijgen en degene die verantwoordelijk voor deze situatie zijn maar eens aan te pakken. Hoe meer de tijd voortschrijdt des te strijdlustiger word ik.

Een mogelijkheid om schade die door deze situatie is ontstaan te verhalen is 'planschade'. Omdat er door de gemeente plannen worden gemaakt, dan weer ingetrokken, dan weer van stal gehaald, dan weer afgewezen door de provincie, enz, enz... ontstaat er 'planschade'. En waarom is het dan 'planschade'. Als dit plan niet publiek gemaakt was, en er gewacht zou zijn totdat er een concreet plan was, dan was dit niet ontstaan. De planschade is ontstaan door halfbakken plannen te publiceren en te promoten. De schade wordt trouwens niet alleen door de 'schrijnende gevallen' geleden. De hoeveelheid mensen die schade lijden is veel groter. Ik durf te zeggen dat IEDEREEN die in de getroffen gebieden woont of eigendom bezit schade lijdt.
Hetzij door het niet meegaan van de huizenprijzen met het landelijk gemiddelde, danwel door het achteruit gaan van het gebied omdat de gemeente geen dubbeltje besteed aan onderhoud. Mensen zijn bang om te investeren in het opknappen van de woningen omdat het onmogelijk zal zijn om dat terug te vinden in waardestijging of in ieder geval behouden van de waarde. Je kunt er ook zeker van zijn dat er geestelijke schade is ontstaan. Mensen die voor hun oude dag een appartement kochten en nu opeens geconfonteerd worden met grote problemen.

Deze blog is dan ook in het leven geroepen om de bewoners een middel te geven om zich te verenigen, mogelijke oplossingen ter voorkoming van snel stijgende schade te bespreken, en voornamelijk om ons te groeperen zodat er een stevige schadeclaim neergelegd kan worden die niet genegeerd kan worden.
Het is namelijk fout dat er eerst gewacht moet worden totdat iemand een 'schrijnend geval' wordt. Levens worden zeer onaangenaam gemaakt door de grote onzekerheden. Je huis is toch waar je je veilig en goed moet voelen.
Dat een overheid plannen maakt is tot daar aan toe, maar ze zou bij dergelijke slepende kwesties de belangen van de bewoners van zo'n gebied niet op zo'n flagrant slechte wijze moeten vertegenwoordigen. De bedenkers van al deze plannen, zijn door het publiek aangesteld, maar zeker niet om ons schade toe te brengen. Als een overheid faalt, dan blijven ons alleen schadeclaims over, tenzij die overheid tot inkeer komt en ons belang OOK laat meewegen. Niet alleen de burgers buiten het 'getroffen gebied', maar ook de bewoners en/of eigenaren van onroerend goed in dit gebied zijn hun burgers.

Bestuurders besturen in lijn, de volgende draagt de verantwoording voor de vorige!

Dus wacht niet tot je een 'Schrijnend geval' bent, maar onderneem nu actie. Laat je stem en mening horen. Er is hier nu een plek om dat te doen. En reken maar dat ik alles eraan zal doen om deze site bekend te maken bij het publiek.